和公济饮湖上

和公济饮湖上原文：

帔拂疏霜簟秋玉。
从“危阑”句到下片的“又疑是”句是第二部分，写秋月照耀下的江乡景色。“危阑”句承上启下，顺笔交代一下“溪堂玩月”的感受，词人完全陶醉在这画图般的景色之中了。“危阑”，即高楼上的栏杆，照应了题面中的“溪堂”二字，说明“玩月”的所在是临江的楼台。“醉倚”，写出了作者凭栏玩月赏景的情态，但“醉”字不一定是“酒醉”的“醉”，而是“陶醉”的“醉”，著此一字就把词人彼时的心态也写出来了。词人自我形象的出现，不仅丰富了这幅秋江月夜图的内容，也使它显得更有情趣。接下来“隔烟村”数句，便从不同的角度、不同的侧面对“人如画”的“画”作了具体的描绘。“隔烟村”句从听(...)
“酒肆人间世”一句，笔锋陡转，从相如、文君的晚年生活，回溯到他俩的年轻时代。司马相如因爱慕蜀地富人卓王孙孀居的女儿文君，在琴台上弹《凤求凰》的琴曲以通意，文君为琴音所动，夜奔相如。这事遭到卓王孙的竭力反对，不给他们任何嫁妆和财礼，但两人决不屈服。相如家徒四壁，生活困窘，夫妻俩便开了个酒店，以卖酒营生。“文君当垆，相如身自著犊鼻褌（即围裙，形如犊鼻），与庸保杂作，涤器于市中”（《史记。司马相如列传》）。一个文弱书生，一个富户千金，竟以“酒肆”来蔑视世俗礼法，在当时社会条件下，是要有很大的勇气的。诗人对此情不自禁地表示了赞赏。“琴台日暮云”句，则又回到诗人远眺之所见，景中有情，耐人寻味。我们可以想象，诗人默默徘徊于琴台之上，眺望暮霭碧云，心中自有多少追怀歆羡之情！“日暮云”用江淹诗“日暮碧云合，佳人殊未来”(...)
文译我在傍晚时分心情郁闷，于是驱车来到京都长安城东南的乐游原。只见夕阳放射出迷人的(...)
全曲每句均押韵，读起来琅琅上口，真切动人，含蓄深(...)
接下来只将极目天涯的情怀，放眼前景色之间，又引出了那三句使千古读者叹为绝唱的“斜阳外，寒鸦万点，流水绕孤村”。于是这三句可参看元人马致远的名曲《天净沙》：“枯藤老树昏鸦；小桥流水人家；古道西风瘦马，夕阳西下，断肠人天涯”，抓住典型意象，巧用画笔点染，非大手不能为也。少游写此，全神理，谓天色既暮，归禽思宿，却流水孤村，如此便将一身微官濩落，去国离群的游子之恨以“无言”之笔言说得淋漓尽致。词人此际心情十分痛苦，他不去刻画这一痛苦的心情，却将它写成了一种极美的境界，难怪令人称奇叫绝。
⑴贺监：即贺知章。唐肃宗为太子时，贺知章曾官太子宾客兼正授秘书监，故诗题及序中以“贺监”、“太子宾客贺公”称之。窦蒙《述书赋注》：贺知章，天宝二年以年老上表，请入道，归乡里，特诏许之。知章以赢老乘舆而往，到会稽，无几老终。九年冬十二月，诏曰：“故越州千秋观道士贺知章，神清志逸，学富才雄，挺会稽之美箭，蕴昆冈之良玉，故飞名仙省，侍讲龙楼。愿追二老之奇踪，克遂四明之狂客。允协初志，脱落朝衣，驾青牛而不还，狎白鸥而长往。舟壑靡息，人壑两亡，推旧之怀，有深追悼，宜加缛礼，式展哀荣(...)
中庭：屋前的院子。
下片承“江边渔父”以“轻舟”、“低逢”之渺小与“苹洲烟雨”之浩荡对举，复缀“占断”一语于其间，再作转折进层。“占断”即占尽之意。纵一苇之所如，凌万顷之茫然，无拘无束，独往独来，是谓“占断烟雨”。三句写湖上生涯，词境浩渺苍凉，极烟水迷离之致，含疏旷要眇之情。词至此声情转为纾徐萧散，节奏轻缓。但由于“占断”一词撑拄其间，又显得骨力开张，于舒缓中蓄拗怒之气，萧散而不失遒劲昂扬。“占断”以前既蓄深(...)
文译我在傍晚时分心情郁闷，于是驱车来到京都长安城东南的乐游原。只见夕阳放射出迷人的(...)

和公济饮湖上拼音解读：

pèi fú shū shuāng diàn qiū yù 。
cóng “wēi lán ”jù dào xià piàn de “yòu yí shì ”jù shì dì èr bù fèn ，xiě qiū yuè zhào yào xià de jiāng xiāng jǐng sè 。“wēi lán ”jù chéng shàng qǐ xià ，shùn bǐ jiāo dài yī xià “xī táng wán yuè ”de gǎn shòu ，cí rén wán quán táo zuì zài zhè huà tú bān de jǐng sè zhī zhōng le 。“wēi lán ”，jí gāo lóu shàng de lán gǎn ，zhào yīng le tí miàn zhōng de “xī táng ”èr zì ，shuō míng “wán yuè ”de suǒ zài shì lín jiāng de lóu tái 。“zuì yǐ ”，xiě chū le zuò zhě píng lán wán yuè shǎng jǐng de qíng tài ，dàn “zuì ”zì bú yī dìng shì “jiǔ zuì ”de “zuì ”，ér shì “táo zuì ”de “zuì ”，zhe cǐ yī zì jiù bǎ cí rén bǐ shí de xīn tài yě xiě chū lái le 。cí rén zì wǒ xíng xiàng de chū xiàn ，bú jǐn fēng fù le zhè fú qiū jiāng yuè yè tú de nèi róng ，yě shǐ tā xiǎn dé gèng yǒu qíng qù 。jiē xià lái “gé yān cūn ”shù jù ，biàn cóng bú tóng de jiǎo dù 、bú tóng de cè miàn duì “rén rú huà ”de “huà ”zuò le jù tǐ de miáo huì 。“gé yān cūn ”jù cóng tīng (...)
“jiǔ sì rén jiān shì ”yī jù ，bǐ fēng dǒu zhuǎn ，cóng xiàng rú 、wén jun1 de wǎn nián shēng huó ，huí sù dào tā liǎng de nián qīng shí dài 。sī mǎ xiàng rú yīn ài mù shǔ dì fù rén zhuó wáng sūn shuāng jū de nǚ ér wén jun1 ，zài qín tái shàng dàn 《fèng qiú huáng 》de qín qǔ yǐ tōng yì ，wén jun1 wéi qín yīn suǒ dòng ，yè bēn xiàng rú 。zhè shì zāo dào zhuó wáng sūn de jié lì fǎn duì ，bú gěi tā men rèn hé jià zhuāng hé cái lǐ ，dàn liǎng rén jué bú qū fú 。xiàng rú jiā tú sì bì ，shēng huó kùn jiǒng ，fū qī liǎng biàn kāi le gè jiǔ diàn ，yǐ mài jiǔ yíng shēng 。“wén jun1 dāng lú ，xiàng rú shēn zì zhe dú bí kūn （jí wéi qún ，xíng rú dú bí ），yǔ yōng bǎo zá zuò ，dí qì yú shì zhōng ”（《shǐ jì 。sī mǎ xiàng rú liè chuán 》）。yī gè wén ruò shū shēng ，yī gè fù hù qiān jīn ，jìng yǐ “jiǔ sì ”lái miè shì shì sú lǐ fǎ ，zài dāng shí shè huì tiáo jiàn xià ，shì yào yǒu hěn dà de yǒng qì de 。shī rén duì cǐ qíng bú zì jìn dì biǎo shì le zàn shǎng 。“qín tái rì mù yún ”jù ，zé yòu huí dào shī rén yuǎn tiào zhī suǒ jiàn ，jǐng zhōng yǒu qíng ，nài rén xún wèi 。wǒ men kě yǐ xiǎng xiàng ，shī rén mò mò pái huái yú qín tái zhī shàng ，tiào wàng mù ǎi bì yún ，xīn zhōng zì yǒu duō shǎo zhuī huái xīn xiàn zhī qíng ！“rì mù yún ”yòng jiāng yān shī “rì mù bì yún hé ，jiā rén shū wèi lái ”(...)
wén yì wǒ zài bàng wǎn shí fèn xīn qíng yù mèn ，yú shì qū chē lái dào jīng dōu zhǎng ān chéng dōng nán de lè yóu yuán 。zhī jiàn xī yáng fàng shè chū mí rén de (...)
quán qǔ měi jù jun1 yā yùn ，dú qǐ lái láng láng shàng kǒu ，zhēn qiē dòng rén ，hán xù shēn (...)
jiē xià lái zhī jiāng jí mù tiān yá de qíng huái ，fàng yǎn qián jǐng sè zhī jiān ，yòu yǐn chū le nà sān jù shǐ qiān gǔ dú zhě tàn wéi jué chàng de “xié yáng wài ，hán yā wàn diǎn ，liú shuǐ rào gū cūn ”。yú shì zhè sān jù kě cān kàn yuán rén mǎ zhì yuǎn de míng qǔ 《tiān jìng shā 》：“kū téng lǎo shù hūn yā ；xiǎo qiáo liú shuǐ rén jiā ；gǔ dào xī fēng shòu mǎ ，xī yáng xī xià ，duàn cháng rén tiān yá ”，zhuā zhù diǎn xíng yì xiàng ，qiǎo yòng huà bǐ diǎn rǎn ，fēi dà shǒu bú néng wéi yě 。shǎo yóu xiě cǐ ，quán shén lǐ ，wèi tiān sè jì mù ，guī qín sī xiǔ ，què liú shuǐ gū cūn ，rú cǐ biàn jiāng yī shēn wēi guān hù luò ，qù guó lí qún de yóu zǐ zhī hèn yǐ “wú yán ”zhī bǐ yán shuō dé lín lí jìn zhì 。cí rén cǐ jì xīn qíng shí fèn tòng kǔ ，tā bú qù kè huà zhè yī tòng kǔ de xīn qíng ，què jiāng tā xiě chéng le yī zhǒng jí měi de jìng jiè ，nán guài lìng rén chēng qí jiào jué 。
⑴hè jiān ：jí hè zhī zhāng 。táng sù zōng wéi tài zǐ shí ，hè zhī zhāng céng guān tài zǐ bīn kè jiān zhèng shòu mì shū jiān ，gù shī tí jí xù zhōng yǐ “hè jiān ”、“tài zǐ bīn kè hè gōng ”chēng zhī 。dòu méng 《shù shū fù zhù 》：hè zhī zhāng ，tiān bǎo èr nián yǐ nián lǎo shàng biǎo ，qǐng rù dào ，guī xiāng lǐ ，tè zhào xǔ zhī 。zhī zhāng yǐ yíng lǎo chéng yú ér wǎng ，dào huì jī ，wú jǐ lǎo zhōng 。jiǔ nián dōng shí èr yuè ，zhào yuē ：“gù yuè zhōu qiān qiū guān dào shì hè zhī zhāng ，shén qīng zhì yì ，xué fù cái xióng ，tǐng huì jī zhī měi jiàn ，yùn kūn gāng zhī liáng yù ，gù fēi míng xiān shěng ，shì jiǎng lóng lóu 。yuàn zhuī èr lǎo zhī qí zōng ，kè suí sì míng zhī kuáng kè 。yǔn xié chū zhì ，tuō luò cháo yī ，jià qīng niú ér bú hái ，xiá bái ōu ér zhǎng wǎng 。zhōu hè mí xī ，rén hè liǎng wáng ，tuī jiù zhī huái ，yǒu shēn zhuī dào ，yí jiā rù lǐ ，shì zhǎn āi róng (...)
zhōng tíng ：wū qián de yuàn zǐ 。
xià piàn chéng “jiāng biān yú fù ”yǐ “qīng zhōu ”、“dī féng ”zhī miǎo xiǎo yǔ “píng zhōu yān yǔ ”zhī hào dàng duì jǔ ，fù zhuì “zhàn duàn ”yī yǔ yú qí jiān ，zài zuò zhuǎn shé jìn céng 。“zhàn duàn ”jí zhàn jìn zhī yì 。zòng yī wěi zhī suǒ rú ，líng wàn qǐng zhī máng rán ，wú jū wú shù ，dú wǎng dú lái ，shì wèi “zhàn duàn yān yǔ ”。sān jù xiě hú shàng shēng yá ，cí jìng hào miǎo cāng liáng ，jí yān shuǐ mí lí zhī zhì ，hán shū kuàng yào miǎo zhī qíng 。cí zhì cǐ shēng qíng zhuǎn wéi shū xú xiāo sàn ，jiē zòu qīng huǎn 。dàn yóu yú “zhàn duàn ”yī cí chēng zhǔ qí jiān ，yòu xiǎn dé gǔ lì kāi zhāng ，yú shū huǎn zhōng xù niù nù zhī qì ，xiāo sàn ér bú shī qiú jìn áng yáng 。“zhàn duàn ”yǐ qián jì xù shēn (...)
wén yì wǒ zài bàng wǎn shí fèn xīn qíng yù mèn ，yú shì qū chē lái dào jīng dōu zhǎng ān chéng dōng nán de lè yóu yuán 。zhī jiàn xī yáng fàng shè chū mí rén de (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

文译我在傍晚时分心情郁闷，于是驱车来到京都长安城东南的乐游原。只见夕阳放射出迷人的(...)
①“一襟”句：喻蝉是饮恨而亡的宫女怨魂所化。②凉柯：秋天的树枝。③瑶佩：以玉声喻蝉鸣声美妙，下“玉筝”同。④“镜暗妆残”二句：谓不修饰妆扮，为何还那么娇美。魏文帝宫女莫琼树制蝉鬓，缥缈如蝉。⑤枯形：指蝉蜕。⑥消得：经受得住。

相关赏析

此诗写的是一位农村妇女辛勤劳作之时思念远方丈夫的愁苦情景。全诗情感极为压抑，主人公只能在繁重的劳作中思念远方的丈夫，但一举一动之间无不牵挂着远行之人，而且对辛苦的劳动没有一丝一毫的怨言，即使的杜鹃的哀鸣声中，惆怅之情被极大地激起，却也只是轻轻一叹，复又埋头于农活。 也有人认为此诗写游子思妇互相思念的情况。游子在瞿塘受阻于风波，有家难回。思妇(...)
新雨洗花尘，扑扑小庭香湿。早是垂杨烟老，渐嫩黄成碧。
全曲每句均押韵，读起来琅琅上口，真切动人，含蓄深(...)
酒石。羡王绩。任击缶呼天，此乐何极。奚须太息惊前席。望天阍休待，梦如陶翼。柳边春后，放定远，出西域。

作者介绍

张建 张建，高宗绍兴四年（一一三四）曾题诗于凤凰岩（《东瓯金石志》卷六《凤雏石题名》）。